Unu patriota sardu malefadadu: Giuanne Maria Angioy (Bono 1751- Parigi 1808) – di Mario Sanna

Brecht naraiat:”beadu su pòpulu chi no at bisòngiu de eroes”.
Sos Sardos ant àpidu semper eroes, chi sunt rutos pro sa traitòria de sos sardos etotu.
Giuanne Maria Angioy chi a pustis de àere istudiadu in Tàtari e in Casteddu, aiat fatu carriera comente magistradu, intrende in sa Reale Udièntzia teniat totu: unu bonu traballu, una ghedda de domos, una familia.
E puru cando in su 1796 cun s’incàrrigu de “Alternos” est intradu in Tàtari ghiende unu fiotu de gente, at pensadu chi fortzis si nde podiat imbolare a terra su sistema feudale chi fiat bocchinde sa Sardigna.
S’idea sua de fàghere una Repubblica Sarda comente cussa frantzesa, non podiat piàghere non solu a sos piemontesos, na nemmancu a sos sardos nobiles chi teniant su pòderiu e s’economia sarda in manu. Postu in fora de sa lege, si ch’est fuidu in su continente, posca a Marsiglia chirchende de faeddare fintzas cun Napoleone. Est mortu in Parigi in poberdade, interradu umpare a àteros poberos de sa tzitade.
A issu ant dedicadu iscolas, piatas, carreras, ma pagos sardos l’ischint collocare in su tempus, ca in s’iscola si che istudiat semper sa rivolutzione frantzesa e mai cussa sarda.